Heren 1 verliest weer maar had meer verdient.

Na afgelopen week een wedstrijd te hebben moet afzeggen vanwege het slechte weer moesten de heren van Croonenburg H1 nu aantreden tegen de nummer 4 uit de competitie Madjoe h1.
Er werd begonnen met Rene Tigges, Bas Beentjes, Mart Koning, Edwin Gerritsen, Thomas Peters en Derk Zijp als basis opstelling.
 
De eerste set ging gelijk op, maar helaas was dit niet terug te vinden in een voorsprong op het scorebord. Dus zoals al zoveel sets dit jaar werd deze door de tegenstander met iets meer zelfvertrouwen in eigen kunnen naar zich toe getrokken (23-25).
 
Na het verlies van de eerste set zag coach Peters nog geen reden om te gaan wisselen in zijn opstelling. Helaas koste het verlies van de vorige set toch wat moeite om er weer met moed aan de tweede set te beginnen. Dit was te zien in de eindstand, dit keer met wat ruimere cijfers, de Castricummers moesten hun meerdere erkennen in de Enkhuizenaren (20-25).
Zelfs een goede invalbeurt van jeugdspeler Auke Pauzenga kon het tij niet keren.
 
De derde set moest er wat gaan gebeuren wilde de heren deze ook niet gaan verliezen.
Met een spelverdelerwissel werd Raymond Wentink er voor Rene Tigges ingezet, die niet slecht stond te spelen. Maar soms moet er wat gebeuren om de tegenstander uit zijn spel te halen en gelukkig begonnen de Castricummers erin te geloven en hierdoor werd ook het thuispubliek luidruchtiger. De set werd eigenlijk vrij makkelijk gewonnen.(25-19)
Dan blijkt maar dat de heren het wel kunnen, maar het helaas niet altijd laten zien als het moet.
 
De vierde set weer begonnen met de opstelling van de derde set dit leek zijn vruchten af te gaan werpen tot het einde van de set. Het ging lang gelijk op, maar door een aantal eigen fouten achter elkaar kwam nogmaals naar voren dat de heren niet beslissend genoeg zijn in de slot fase.
Na een serie killblocks van de Enkhuizenaren stond Croonenburg H1 weer met lege handen (23-25).
 
De conclusie is dus dat het spel van de Castricummers altijd wel goed en degelijk is tegen een goede tegenstander, maar er telkens weinig aan overhoudt.
Met als positieve punt dat de jeugdspelers, Auke Pauzenga en Robin Molenaars, steeds belangrijker beginnen te worden binnen dit team.